BRADIĆ Momir (1935-2018), učitelj, profesor, dramski umetnik.
Rođen je 1935. godine u Medveđi kod Trstenika. Učiteljsku školu i Višu pedagošku školu – Srpskohrvatski jezik i književnost završio je u Kruševcu. Uz rad diplomirao je na Filozofskom fakultetu u Skoplju.
Kratko vreme službovao je kao učitelj u Medveđi i Velikoj Drenovi, a potom u Kruševcu. Bio je jedan od osnivača Kruševačkog pozorišta, čiji je rad obnovio i čiji je upravnik bio 12 godina. Zaslužan je za povratak profesionalnog statusa Kruševačkom pozorištu 1969. godine i tokom njegovog mandata Pozorište se razvilo i utemeljilo. Bio je upravnik Narodnog muzeja i direktor „Slobodišta“, pokretač, organizator i učesnik niza značajnih kulturnih manifestacija: „Svečanosti slobode“ u Kruševcu, „Jefimijini dani“ u Ljubostinji i Trsteniku, „Belovodska rozeta“ u Beloj Vodi i Kruševcu, „Župska berba“ u Aleksandrovcu, „Prođoh Levač, prođoh Šumadiju“ u manastiru Kalenić, „Dani jorgovana“ u Kraljevu...
Kao veliki glumački i rediteljski mag ostavio je dubok trag i u trsteničkoj kulturi, posebno u Trsteničkom pozorištu. Pamte se velelepne akademije za koje je napisao scenario i režijski postavio, kao: „200 godina školstva u opštini Trstenik“ (2013), „Svetosavska akademija – Tebi i nama na čast“ u Narodnom pozorištu u Beogradu (2014), „100 godina od početka Velikog rata – Sećanje na velike dane“ (2016), „Od roda svetla i slavna“, svečana akademija povodom otkrivanja Spomenika kneginji Milici u Trsteniku (2016)...
Ostvario je brojna glumačka ostvarenja od nacionalnog i opštekulturnog značaja.
Ovaj pozorišni posvećenik najsnažniji je bio u monolozima i monodramama. Kao primer i uzor dobre glume pamte se njegove uloge kneza Lazara, Dositeja, Panona u „Jastri“, osobito Prometeja koji je godinama bio prolog „Svečanostima slobode“.
Publika ga je gledala i u brojnim filmovima: „Na putu za Katangu“ (1987), „Treća sreća“ (1995), „Za kralja i otadžbinu“ (2015), a najviše ga pamti kao popa Stanislava u televizijskoj seriji „Selo gori, a baba se češlja“ (2007-2016), i po ulozi dr Slobodana Jovanovića u seriji „Ravna Gora“ (2013).
Režirao je više predstava u Kruševcu, Trsteniku, Paraćinu...
Objavio je dramu: Svet zna ko je Tesla : 150 godina od rođenja Nikole Tesle, Kraljevo, 2006. Među brojnim nagradama i priznanjima svakako je najznačajnija Plaketa grada Kruševca, za doprinos u razvoju kulture u ovom delu Srbije.
Oženjen je Milicom, učiteljicom, sa kojom ima sinove, Nenada, prof. fizičke kulture, i Nebojšu, pozorišnog reditelja.
Momir je umro 2018. godine u Kruševcu, sahranjen je na groblju u rodnoj Medveđi.
BRADIĆ Nebojša, Momirov sin, rođen je 1956. godine u Trsteniku. Osnovnu školu i Gimnaziju završio je u Kruševcu, Pozorišnu i radio režiju na Akademiji za pozorište i film u Beogradu (1980).
Prvi angažman ostvaruje (1983) u Kruševačkom pozorištu kao reditelj, potom umetnički direktor pa upravnik. Za vreme njegovog rada Kruševačko pozorište izrasta u vodeće pozorište u zemlji. Iz Kruševca (1996) odlazi u Beograd, gde biva biran za upravnika Ateljea 212, upravnika Narodnog pozorišta, pa za upravnika Beogradskog dramskog pozorišta. Od 2008. do 2010. godine je ministar kulture i informisanja Republike Srbije. Umetnički je direktor Knjaževsko-srpskog teatra od 2011, a od 2015. godine obavlja funkciju urednika Kulturno-umetničkog programa Radio-televizije Srbije.
Režirao je više od 20 predstava u srpskim, bosanskim i grčkim teatrima, sa posebnim afinitetom za savremenu domaću literaturu i dramatizaciju (Prokleta avlija, Derviš i smrt, Zlatno runo, Koreni, Tvrđava, Poslednja plovidba). Režirao je opere i mjuzikle. Osnivač je „Beogradskog festivala igre“.
Objavio je: Prokleta avlija, Derviš i smrt, dramatizacija, Kruševac, 1999, Moj brat, Banjaluka, 2010. i Noć u kafani Titanik, Kragujevac, 2011.
Autor je brojnih eseja o pozorištu i literaturi. Profesor je glume na Akademiji lepih umetnosti u Beogradu. Predstave Nebojše Bradića igrane su u pozorištima bivših jugoslovenskih republika, u Italiji, Austriji, Mađarskoj, Engleskoj, SAD, Češkoj, Švajcarskoj, Ukrajini, Rusiji, Grčkoj, Albaniji, Turskoj.
Dobitnik je više domaćih i stranih pozorišnih nagrada i priznanja.